Davul Değilim Fırın Değilim Ben Neden Böyleyim?
Sayalım ki bu bir sabah vakti. Dükkana geldim, uzundur gelmemişim. Her yer toz. Yerleri süpürüyorum tozları alıyorum. Camları geçmiş günün gazetesiyle siliyorum, çayı demliyorum. Klavyeme dükkan için dokunmaya hasretim. Oy şiir mi bu, değil. Daha iyi bir giriş olsun isterdim ama nasıl başlanır unutmuşum. Haftalardır evden çıkmamışım, yatak odamı salona çevirmişim. Perdelerimi açıyorum ama camlarımı en son geçen yaz sildiğim için pencereyi açmazsam dışarıyı göremiyorum. Kalsın camlar, biraz daha silmeyeceğim. Çünkü silsem ne göreceğim? Oturduğum evin karşısında üç bloklu bir site var. Her blok aynı renk, her birinde beş kat var. Tahminim her katta dört daire.. Sağdaki blokta, birinci katın sokağa bakan sol dairesinde bir kadın var. Her sabah saat dokuz civarında balkona çıkıp gırgırını açıp balkon duvarına çarpa çarpa içindeki tozları silkeliyor. Sonra bi sigara yakıp uzun uzun sokağı izliyor. Arada bakışıyoruz ben de balkondaysam. Değilsem birbiri