Biber gerçektir, gerçekler çok acıdır.
Şaşıfelek Çıkmazı elli dokuzuncu bölümde final bile yapmadan ortadan kaybolduğunda günlerce yataktan çıkamamıştım. Çekimleri iki bin bir yılında bitmiş bir dizi için iki bin on altı yılının yazında depresyona girmiştim. Sabah olmasının bir anlamı yoktu çünkü Şaşıfelek Çıkmazı'nın altmışıncı bölümü de yoktu. Ben ortalıkta "Mendilimin yeşili/ben kaybettim eşimi" diye dolanırken biri de çıkıp "al bu mendil sende dursun/sil gözünün yaşını" diye altmışıncı bölümü bulamıyordu. Nakaratta ağlamaya devam edip türkünün ikinci kıtasına gelince "mendilim benek benek/ortası çarkıfelek" deyip çevirdim çarkımı. Bilmeceyi çözmek için ihtiyacım olan iki yumak ipi kaptığım gibi bikini örmeye başladım. Yetmedi, kış gelince beş yumak ip daha kapıp bu sefer de kazak ördüm. Bir kazak en az dört aşamada örülebiliyordu ve bitmesi en az iki tam günü alıyordu. Örgü işi artık resmen çerezdi. İki şiş bir yumakla dünyaları örüyordum bu tat başkays