Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
"Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı. Söz dedim, söz verdim. Ruhumu gömdüğüm yer hâlâ belli. Güneşi özledim, sonra seni Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım." Didem Madak Günde yirmi sekiz saat uyurken dört saatle ayakta kalmaya başladım. Unutacak mekanizmam yoktu, hatırlamamak için elimden ne geliyorsa yaptım. Hastayım. Hayatının tamamını yatakta geçirmesi, her olaya zırıldaması beklenen, sürekli destek olunması gereken, tek başına ve hatta ilaçsız yaşamasına mucize gözüyle bakılan bir hastayım. Ne zaman yaptım bilmiyorum ama ben artık insan ilişkileri oldukça iyi olan, yatakta herkes kadar vakit geçirip gün doğunca kalkıp kahvaltı hazırlayan, yolda tek başına yürüyebilen, dik durmak için çoğu zaman efor harca